او پرسید چه کسی این بیست دلار را می خواهد
دست ها بالا رفت.

او گفت:
من این بیست دلار را به یکی از شما می دهم
اما اول اجازه دهید کاری انجام دهم.
او اسکناسها را مچاله کرد و پرسید
چه کسی هنوز این ها را می خواهد؟
باز هم دست ها بالا بودند.

او جواب داد خوب.
اگر این کار را کنم چه؟
او پول ها را روی زمین انداخت و با کفشهایش آنها را لگد کرد
بعد آنها را برداشت و گفت:
مچاله و کثیف هستند حالا چه کسی آنها را می خواهد؟
بازهم دستها بالا بودند

سپس گفت:
هیچ اهمیتی ندارد که من با پولها چه کردم
شما هنوز هم آن ها را می خواستید
چون ارزشش کم نشد و هنوز هم بیست دلار می ارزید.

اوقات زیادی ما در زندگی رها می شویم،
مچاله می شویم و با تصمیم هایی که می گیریم
و یا تصمیم هایی که برایمان می گیرند
و حوادثی که به سراغ ما می آیند آلوده می شویم .

و ما فکر می کنیم که بی ارزش شده ایم
اما هیچ اهمیتی ندارد که چه چیزی اتفاق افتاده
یا چه چیزی اتفاق خواهد افتاد.
شما هرگز ارزش خود را از دست نمی دهید.

کثیف یا تمیز،مچاله یا چین دار
شما هنوز برای کسانی که شما را دوست دارند بسیار ارزشمند هستید.
ارزش ما در کاری که انجام می دهیم
یا کسی که می شناسیم نمی آید

ارزش ما در این جمله است که:
ما که هستیم؟

حال و هوای برگ ریزون چشمامو … پاییز هم نمیدونه...

اینطوری بهتره...

امام زمان - عجّل الله تعالی فرجه الشّریف - فرمود:

ما بر تمامی احوال و اخبار شما آگاه و آشنائیم و چیزی از شما نزد ما پنهان نیست.

کاش چون تو زیبا باشیم

یه لحظه هم کم نیار...

اگه دنیا پشت هم برات ساز مخالف زد غمت نباشه

یادت باشه یکی اون بالا همیشه حواسش به بنده هاشه

بازی زشت و زیبا همیشه درکنارمان هست

زشت تر که می شوی, زیبا تر می شود

کافیست جوش کوچکی بزنی...

آنجاس که توجه اش را ابراز می کند و زیبای من می شود

والی آخر...

_اگر چه این نیز برایش زیبایی دارد

_اما نمیداند زیباتر شده است که زیبا میبیند